De partijen vinden het onlogisch dat de ene lidstaat weigert wapentuig te leveren aan een land, terwijl een ander EU-lid dit vervolgens wel doet. Voorbeeld hiervan is de weigering van Nederland om Leopard-tanks te leveren aan Indonesi. Duitsland deed dit vervolgens wel, waardoor Indonesi alsnog de tanks kreeg.

Volgens de opstellers van de nota staan wapendeals «op gespannen voeten met veiligheidsbelangen, principes over mensenrechten en Europese eensgezindheid». De partijen pleiten voor een Europese exportautoriteit die beslist of de uitlevering van wapens in strijd is met de Europese afspraken of niet.